Vertigo Profil

Leki są często bagatelizowaną lub pomijaną przyczyną zawrotów głowy. Oprózz tych, które mają udowodnione właściwości ototoksyczne (niektóre cytostatyki, antybiotyki, leki moczopędne), również leki kardiologiczne, psychotropowe czy przeciwbólowe mogą powodować ten uciążliwy, zwłaszcza u osób starszych, niebezpieczny objaw. Należy także pamiętać, że zawroty głowy mogą być wynikiem nieprawidłowego sposobu rozpoczynania terapii, zbyt szybkiego jej zakońCzenia bądź stosowania terapii skojarzonej.

W przebiegu COVID-19 zawroty głowy są częstym objawem zajęcia przez wirus SARS-COV-2 ośrodkowego układu nerwowego i mogą być pierwszym objawem choroby. Najczęstsze są nieukładowe zawroty głowy, ale zdarzają się również ostre układowe zawroty w przebiegu zapalenia nerwu przedsionkowego. Zawroty głowy mogą prowadzić do upadków. Należy zwrócić na to szczególną uwagę u pacjentów w wieku podeszłym chorujących na COVID-19.

Łagodne napadowe położeniowe zawroty głowy (BPPV, benign paroxysmal positional vertigo) są najczęstszymi zawrotami głowy pochodzenia obwodowego. Historia badań nad BPPV pokazuje, jak wyjaśnienie patofizjologii schorzenia doprowadziło do opracowania skutecznych metod terapii fizykalnej.

Zawroty głowy są jedną z najczęstszych skarg zgłaszanych przez pacjentów. Nie są chorobą samą w sobie, lecz objawem wielu chorób o różnej etiologii , w tym infekcyjnej. Zawroty głowy mogą być powikłaniem infekcji ucha wewnętrznego, zarówno specyficznych, jak i niespecyficznych, a także zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych przebiegającego z zajęciem błędnika.

Zawroty głowy są jedną z najczęstszych dolegliwości zgłaszanych przez pacjentów. Autorka opisuje cele konsultacji farmaceutycznej u pacjenta z zawrotami głowy – zalecanie wizyty u odpowiedniego lekarza specjalisty, zastosowanie leków OTC , wyeliminowanie działań niepożądanych i interakcji lekowych oraz korektę dawkowania leków.

Zawroty głowy od lat stanowią wyzwanie dla lekarzy Szpitalnych Oddziałów Ratunkowych. Pacjenci skarżą się na nie bardzo często i mogą mieć one wiele przyczyn. Najtrudniejszym zadaniem stojącym przed lekarzem jest odróżnienie pacjentów z chorobą o łagodnej przyczynie od tych, których objawy mogą sugerować udar mózgu. Statystyki nie są optymistyczne: z jednej strony nie rozpoznajemy najczęstszej przyczyny zawrotów – łagodnych położeniowych zawrotów głowy, z drugiej wiele udarów manifestujących się zespołem przedsionkowym pozostaje nierozpoznanych, a co za tym idzie – nieleczonych, co pociąga za sobą poważne konsekwencje kliniczne. W sytuacjach nagłych, w warunkach SOR kluczowe jest przeprowadzenie właściwej (i szybkiej) diagnostyki różnicowej, która da możliwość stwierdzenia, czy mamy do czynienia z chorobą poważną (udar z tylnego kręgu), wymagającą natychmiastowego leczenia, czy z przyczyną łagodną, która nie zagraża choremu.

Upadki u osób starszych (po 65. r.ż.) są poważnym problemem medycznym, społecznym i ekonomicznym. Powodują często poważne urazy, w tym złamanie szyjki kości udowej. Jedną z głównych przyczyn upadków są zawroty głowy. Odpowiednie rozpoznanie i leczenie zawrotów głowy może zapobiec katastrofalnym następstwom upadków.

Kontrola postawy jest złożoną funkcją układu nerwowego, która wspomaga utrzymanie pozycji pionowej i zdolności chodzenia. Funkcja ta jest zaburzona w wielu chorobach neurologicznych, także w stwardnieniu rozsianym (SM), powodując większe ryzyko upadków i urazów.

Zawroty głowy wydają się częstym objawem u pacjentów z COVID-19, u których doszło do zajęcia ośrodkowego układu nerwowego. Ta hipoteza wymaga jednak dalszych badań obejmujących liczniejsze grupy chorych, uzyskania wiarygodnych wyników badań neuroobrazowych oraz neuropatologicznych, a także potwierdzenia obecności wirusa SARS-CoV-2 w płynie mózgowo-rdzeniowym.

W artykule przedstawiono rzadki przypadek ośrodkowego oczopląsu położeniowego naśladującego wariant tylny łagodnych napadowych położeniowych zawrotów głowy, który był związany z obecno ścią naczyniaka jamistego położon ego w przyśrodkowej części prawej półkuli móżdżku.

W pracy opisano złożoną etiopatogenezę zawrotów głowy na przykładzie młodego mężczyzny z łagodnymi napadowymi położeniowymi zawrotami głowy, migreną, dyskopatią szyjną i guzem przewodu słuchowego wewnętrznego. Przedstawiono kolejne etapy trudnego procesu diagnostycznego z uwzględnieniem chorób współistniejących.

Ostry zespół przedsionkowy jest zespołem objawów o nagłym początku, przebiegającym z zawrotami głowy, nudnościami, wymiotami, z towarzyszącą niestabilnością postawy oraz oczopląsem. Przyczyną większości przypadków ostrego zespołu przedsionkowego jest obwodowa westybulopatia.

Autorzy omawiają w pracy teorię, według której Vincent van Gogh miał cierpieć na chorobę Ménière’a, oraz możliwy wpływ choroby na samookaleczenie, jakiego dokonał artysta.

W populacji Europy i USA migrena i epizodyczne zawroty głowy są częstymi dolegliwościami. Ich częstość szacuje się odpowiednio na 16% i 7%. Współistnienie obu zaburzeń (3,2% populacji) jest jednak 3 razy częstsze, niż mogłoby to wynikać z przypadkowej koegzystencji, co wskazuje na zasadność dokładniejszego badania związku zawrotów głowy z migreną.

Układ równowagi, czyli układ przedsionkowy (ang. vestibular system), obejmuje narząd przedsionkowy i jego unerwienie, tj. nerw przedsionkowy, jądra przedsionkowe w pniu mózgu oraz wyższe ośrodki kontrolujące w móżdżku, tworze siatkowatym, we wzgórzu, w jądrach podkorowych oraz w korze.

Kompensacja przedsionkowa to złożony, fizjologiczny proces występujący po jednostronnym uszkodzeniu układu przedsionkowego. Jest on odpowiedzialny za stopniowe wycofywanie się objawów związanych z uszkodzeniem układu przedsionkowego, a powiązanych funkcjonalnie z zaburzeniem stymulacji na poziomie jąder przedsionkowych.

Ziarniniakowatość z zapaleniem naczyń (GPA, granulomatosis with polyangiitis), dawniej nazywana ziarniniakowatością Wegenera [zmiany nazwy dokonano po ujawnieniu nazistowskiej przeszłości badacza, który prawdopodobnie uczestniczył w przeprowadzaniu eksperymentów medycznych w łódzkim getcie – przyp. red.], jest układową chorobą autoimmunologiczną zajmującą głównie górne i dolne drogi oddechowe oraz nerki.

Łagodne napadowe położeniowe zawroty głowy (BPPV, benign paroxysmal positional vertigo) to jedne z najczęściej występujących rodzajów zawrotów głowy pochodzenia obwodowego. Nie zawsze jednak są one rozpoznawane. Przyczyną BPPV mogą być zaburzenia w każdym z trzech kanałów półkolistych narządu przedsionkowego.

Zawroty głowy w przebiegu infekcji wirusem HIV wynikają z neurotropowego wpływu samego wirusa, rozwoju infekcji oportunistycznych i zastosowanego leczenia antyretrowirusowego. Częstość występowania zawrotów i charakter zajęcia układu przedsionkowego są nadal w dużej mierze nieznane.

Zawroty głowy są jedną z najczęstszych przyczyn zgłoszeń do lekarza rodzinnego. Z punktu widzenia codziennej praktyki lekarskiej niezwykle istotne jest różnicowanie pomiędzy ich ośrodkowym a obw odowym charakterem.

Łagodne napadowe położeniowe zawroty głowy (BPPV, benign paroxysmal positional vertigo) są wywołane przemieszczeniem się otokoniów z plamki łagiewki lub woreczka do kanałów półkolistych. W 2015 r.

Diagnostyka obrazowa u chorych prezentujących zawroty głowy i zaburzenia równowagi ma na celu potwierdzenie lub wykluczenie rozpoznania wstępnego, w tym wykazanie uszkodzenia na poziomie ośrodkowej lub obwodowej części narządu przedsionkowego.

Zawroty głowy są jedną z najczęstszych dolegliwości. Autorka opisuje możliwości opieki farmaceutycznej nad pacjentem skarżącym się na zawroty podczas wizyty w aptece.

Zawroty głowy są jedną z częstszych skarg zgłaszanych przez pacjentów. Nie jest to jednak jednostka chorobowa, ale objaw, który może mieć różne podłoże. W rozpoznawaniu prz yczyny zawrotów kluczowe znaczenie ma ustrukturyzowany wywiad, na który składają się 4 grupy zagadnień: czas, charakter zawrotów, czynniki wyzwalające, objawy towarzyszące.

Łagodne położeniowe zawroty głowy (BPPV, benign paroxysmal positional vertigo) to choroba ucha wewnętrznego, której istotą jest zaburzenie czynności układu przedsionkowego w wyniku przemieszczenia otolitów do kanałów półkolistych.

Zawroty są jedną z najczęstszych przyczyn konsultacji w izbach przyjęć i na szpitalnych oddziałach ratunkowych. Pomimo coraz większego postępu w zakresie metod diagnostycznych rozpoznawanie przyczyn zawrotów, w tym ostrych zespołów przedsionkowych pochodzenia obwodowego lub centralnego, czy też niektórych rzadkich zespołów chorobowych, wciąż stanowi duże wyzwanie.

Streszczenie Zespół Vogta-Koyanagiego-Harady to choroba o podłożu autoimmunologicznym, w której celem autoagresji są komórki barwnikowe (melanocyty) zlokalizowane w różnych tkankach i narządach.

Klinika Neurologii i Niemieckie Centrum Zawrotów Głowy i Zaburzeń Równowagi Uniwersytetu Ludwika i Maksymiliana w Monachium (Neurologische Klinik und Deutsches Schwindel- und Gleichgewichtszentrum) jest wiodącym europejskim ośrodkiem badań nad zawrotami głowy, zaburzeniami gałkoruchowymi i układem równowagi.

Obwodowy ostry zespół przedsionkowy wywołany uszkodzeniem błędnika (np. w chorobie Ménièra) lub nerwu przedsionkowego (neuronitis vestibularis) klinicznie objawia się kołowymi zawrotami głowy i oczopląsem poziomo-obrotowym.

Choroby autoimmunologiczne, zarówno układowe (toczeń, reumatoidalne zapalenie stawów, zapalenia naczyń czy ziarniniak Wegenera), jak i ograniczone do ośrodkowego układu nerwowego (stwardnienie rozsiane czy choroba Devica), mogą uszkadzać móżdżek, drogi rdzeniowo-móżdżkowe, a także narząd ślimakowo-przedsionkowy, doprowadzając do różnego rodzajów objawów otoneurologicznych, m.in. układowych i nieukładowych zawrotów głowy, ataksji, oczopląsu i zaburzeń równowagi.

Choroby wywoływane przez priony, nazywane też pasażowalnymi encefalopatiami gąbczastymi, to grupa nieuleczalnych, śmiertelnych schorzeń ośrodkowego układu nerwowego spowodowanych przekształceniem prawidłowego białka prionu PrPC do jego patologicznej izoformy PrPSc, obejmująca chorobę Creutzfeldta–Jakoba, kuru, chorobę Gerstmanna–Sträusslera–Scheinkera i rodzinną oraz sporadyczną bezsenność.

Głównymi objawami zapalenia nerwu przedsionkowego są układowe zawroty głowy o gwałtownym początku, utrzymujące się przez kilka dni, samoistny oczopląs poziomy (z komponentą obrotową) z fazą szybką w kierunku zdrowego ucha, patologiczny HIT (test pchnięcia głową), zaburzenia postawy z tendencją do padania w kierunku występowania uszkodzenia oraz nudności i wymioty.

Choroba Ménière’a charakteryzuje się nawracającymi napadami układowych zawrotów głowy i fluktuującymi objawami słuchowymi, do których należą: szum, uczucie pełności w uchu i utrata słuchu. Zgodnie z aktualnymi kryteriami do rozpoznania konieczne jest współistnienie objawów ślimakowych i przedsionkowych.

W dniu 22 września 2017 r. świat neurologii poniósł niepowetowaną stratę. Odszedł Pan Profesor dr hab. n. med. Antoni Prusiński, jeden z najwybitniejszych polskich neurologów.

Zawroty głowy i zaburzenia równowagi są najczęstszym objawem zgłaszanym przez pacjentów powyżej 75. r.ż. Autorka omawia symptom atologię, najczęstsze przyczyny i terapię zawrotów głowy w wieku podeszłym.

Betahistyna jest skutecznym i bezpiecznym lekiem stosowanym w terapii przedsionkowych zawrotów głowy. Autor omawia aspekty prawidłowego dawkowania i czasu trwania terapii betahistyną.

Na oddziały ratunkowe trafia wielu pacjentów z zawrotami głowy. Jeśli zawrotom towarzyszą objawy ogniskowe, to rozpoznajemy przemijający atak niedokrwienny (TIA, transient ischemic attack) lub udar mózgu.

Urządzenia wykorzystujące wirtualną rzeczywistość (WR ) generuj ą poprzez różne oprogramowania obrazy i zdarzenia, do których użytkownik dostosowuje się dzięki ruchom ciała. W pracy przedstawiono rys historyczny powstania WR i dokonano przeglądu obecnie istniejących rozwiązań.

Zawroty głowy i zaburzenia równowagi są jedną z najczęstszych dolegliwości, które skłaniają do wizyty u lekarza. Szacuje się, że problem ten dotyczy 20–30% osób dorosłych. Dolegliwości mają charakter nieswoisty, mogą być symptomem zarówno niegroźnych schorzeń, jak i niebezpiecznych, ciężkich chorób.

Celem artyku łu jest przybliżenie lekarzom różnych specjalności podstawowej wiedzy dotyczącej tabletek ulegających rozpadowi w jamie ustnej (ODT ), w tym betahistyny ODT.

W starzejących się społeczeństwach zachodnich zawroty głowy są częstym powodem zgłaszania się do lekarzy i przez to coraz większym obciążeniem dla systemów opieki zdrowotnej.

„Vertigo” Alfreda Hitchcocka jest jednym z najsłynniejszych filmów świata. Autorzy niniejszej pracy opisują zarówno metodologiczne (w tym nowatorski sposób filmowania, nazywany efektem vertigo), jak i medyczne aspekty tego filmu.

Zawroty głowy stanowią jedną z najczęstszych przyczyn zgłoszeń do lekarza. Z klinicznego punktu widzenia istotne jest rozróżnienie ośrodkowych i obwodowych przyczyn zawrotów głowy.

Cukrzyca jest najczęściej występującą na świecie chorobą metaboliczną, mogącą prowadzić do wielu powikłań ze strony różnych narządów i układów.

Zawroty głowy są częstym, choć nieswoistym objawem, istotnie wpływającym na jakość życia zarówno w skali jednostkowej, jak i populacyjnej.

Związek zawrotów głowy z napadami padaczkowymi jest znany w medycynie od czasów antycznych, choć poglądy na temat tych powiązań ewoluowały na przestrzeni wieków.

Psychogenne zawroty głowy są rozpoznawane u blisko jednej piątej pacjentów zgłaszających się do lekarza z powodu zaburzeń ukł adu przedsionkowego.

Wbrew panującemu przekonaniu izolowany zawrót głowy może być jedynym objawem udaru z tylnego kręgu, co potwierdzają ostatnie badania.

Zawroty głowy u dzieci nie są częstym schorzeniem, stanowią jednak niezwykle ważny problem w ambulatoryjnej praktyce pediatrycznej.

Związek zawrotów głowy z napadami padaczkowymi jest znany w medycynie od czasów antycznych, choć poglądy na temat tych powiązań ewoluowały na przestrzeni wieków.

Betahistyna jest analogiem histaminy stosowanym w leczeniu choroby Ménière’a oraz zawrotów głowy pochodzenia przedsionkowego.

Tylna ściana piramidy kości skroniowej w porównaniu z jej częścią skalistą jest cienka i podatna na powstawanie ubytków.